FELIETON: Szymon Kołdys pisze. Książki reportaże

Zbyt wiele drastycznych opisów, zbyt wiele ludzkiego cierpienia, zbyt wiele dla dla umysłu, który pragnie czegoś pięknego i dobrego. Pierwsza opisuje zjawisko ucieczki ludności obecnie Podlasia, okolic Grodna, Lublina, Chełma przed wojskami niemieckimi w roku 1915. Ucieczka wgłąb Rosji a potem po kilku latach powrót kilkuset tysięcy ludzi. A druga dotyczy wydarzeń z 1994 roku w Rwandzie, kiedy doszło tam do ludobójstwa - Hutu zabijali Tutsi. Od kwietnia przez 3 miesiące ponad milion Tutsi zostało pozbawionych życia, w większości za pomocą maczet kupionych w Chinach.

Reportaże te opisują to, co się stało, są zapisem opowiadań świadków. Są zapisem przeżyć i jakimś metadowodem na to, że ludzie potrafią innym ludziom dużo złego, a czasem dużo dobrego uczynić, kiedy okoliczności są odpowiednie. Historia zdaje się powinna służyć temu by nie powtarzać błędów, czy grzechów przodków. Ale czy potrafimy się wydobyć z tego, co w ludzkiej naturze jest takie samo przez wszystkie wieki? Może rozumiemy więcej dzisiaj, co się stało i kto ponosi odpowiedzialność, ale czy potrafimy zrozumieć dlaczego sąsiedzi zabijali sąsiadów w Rwandzie? Dlaczego setki tysięcy posłuchało propagandy rosyjskiej i opuściło swoje domy by do nich nigdy nie wrócić? Czy może lepiej jest nie znać szczegółów, może w ogóle nie wiedzieć, że coś takiego miało miejsce. Jakoś spokojniej się żyje - bez obciążania sumienia i myśli tym ciężarem cierpienia.

Mówi się w dzisiejszych czasach, że historie Starego Testamentu są drastyczne, że nie pasują do dzisiejszego cywilizowanego człowieka. Opisy wojen, podbojów, okrutnych zwyczajów - i Bóg, który przychodzi ze swym sądem, który topi rydwany z wojskiem w morzu, który zsyła szerszenie, który każe zabijać cudzołożników i morderców. To nie pasuje do psychiki współczesnego człowieka. Tylko jak do tej psychiki pasuje to, co w Rwandzie się stało nie tak dawno przecież, a inne miejsca - ludobójstwo w Bośni i Hercegowinie, Boko Haram przecież ciągle zabija w Nigerii… terroryści islamscy w rozmaitych miejscach. Czy współczesny człowiek wybiera, aby nie myśleć o tym, aby nie widzieć tego? Bóg to widzi i będzie sądził i jest w tym pociecha.

Szymon Kołdys
pastor@baptysci.ketrzyn.pl

Czytaj e-wydanie ">kliknij.