Strażacy apelują – kominy do kontroli

Czym palić, jak palić tak, żeby było ciepło, przytulnie, ale i bezpiecznie.
Zazwyczaj o tej porze roku niestety wybucha wiele pożarów spowodowanych nieprawidłową eksploatacją urządzeń i instalacji grzewczych oraz nieterminowym czyszczeniem przewodów kominowych i palenisk lub co jeszcze gorsze w ogóle brakiem tego typu czyszczenia.

Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Kętrzynie przypomina, że zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony ppoż. budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719):
§ 34. 1. W obiektach lub ich częściach, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych w okresach ich użytkowania:
1) od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych - co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej;
2) od palenisk opalanych paliwem stałym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej raz na 3 miesiące;
3) od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej raz na 6 miesięcy.
2. W obiektach lub ich częściach, o których mowa w ust. 1, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych.
3. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, wykonują osoby posiadające kwalifikacje kominiarskie.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się przy usuwaniu zanieczyszczeń z przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz obiektów budowlanych budownictwa zagrodowego i letniskowego.

Wprawdzie ustawodawca zwolnił właścicieli budynków jednorodzinnych od zatrudnienia kominiarzy do usuwania zanieczyszczeń, nie mniej jednak bardzo zachęcam do tego, aby prace te zlecać osobom posiadającym odpowiednie kwalifikacje kominiarskie, a co za tym idzie również doświadczenie w tym zakresie, gdyż jak pokazuje życie i strażackie statystyki samodzielne czyszczenie często bywa nieskuteczne.
W przypadku powstania pożaru, którego przyczyną jest nieprzestrzeganie obowiązujących przepisów funkcjonariusze tut. Komendy będą wyciągać daleko idące konsekwencje. Kto nie dopełnia obowiązku podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.
Ukarani mogą być zarówno właściciele, jak i zarządcy oraz użytkownicy obiektów.

Najczęstsze przyczyny powodujące pożary w okresie grzewczym to:
- użytkowanie uszkodzonych piecyków, kuchenek i innych urządzeń grzejnych,
- użytkowanie popękanych nieszczelnych przewodów kominowych oraz skorodowanych poprzepalanych rur dymowych,
- używanie cieczy palnych do rozpalania w piecach,
- brak wyizolowania urządzeń grzewczych od materiałów palnych, np. nie wyizolowanie podłogi przy drzwiczkach paleniskowych, suszenie drewna na piecach lub obok nich,
- nieterminowe czyszczenie przewodów kominowych lub brak tego typu czyszczenia,
- gromadzenie się sadzy w tych przewodach (w tym przypadku najbardziej niebezpieczna jest sadza tzw. szklista, która powstaje, gdy pali się materiały zawierające wodę, np. torf czy też nie wysuszone dostatecznie drewno),
- pozostawienie bez dozoru urządzeń grzejnych typu „farelki, słoneczka”, itp.

Ponadto w bezpośrednim sąsiedztwie pieców nie należy przechowywać materiałów łatwopalnych takich, jak papier, szmaty drewno, benzyna, itp.
W tego typu pożarach ludzie często tracą dorobek całego życia, a niejednokrotnie również zdrowie i samo życie.
Czyszczenie przewodu kominowego kosztuje ok. 100 – 200 zł w zależności od firmy, której zlecimy wykonanie usługi. Czy to tak wiele w porównaniu z ceną naszego zdrowia czy też życia? Jeśli w ogóle takie wartości można przeliczyć?.
Dodać należy tylko, że komin uszkodzony w wyniku pożaru praktycznie nie nadaje się już do eksploatacji, a koszty jego naprawy lub budowy nowego są bardzo duże.

Dlatego też funkcjonariusze z naszej Komendy apelują o zachowanie podczas sezonu grzewczego szczególnej ostrożności i zwrócenie uwagi na systemy grzewcze naszych budynków i domów.
W ubiegłym roku kętrzyńscy strażacy interweniowali w tego typu pożarach kilkadziesiąt razy.
Są to na pozór nie groźne pożary sadzy w kominach, które przecież mogą stać się przyczyną ogromnej tragedii.
Jeszcze raz apelujemy do wszystkich, aby w „cieple domowego ogniska” nie zapomnieli o bezpieczeństwie swoim i swoich najbliższych.

I jeszcze jedno w wyniku niecałkowitego spalania powstaje tlenek węgla „cichy zabójca”.
Co to jest i jak działa tlenek węgla?
Tlenek węgla (CO) zwany też czadem lub cichym zabójcą jest gazem powstającym w wyniku niepełnego spalania węgla i substancji, które posiadają w swoim składzie węgiel. Jest tym groźniejszy, że nie posiada smaku, zapachu, barwy, nie szczypie w oczy i nie „dusi w gardle”. W bardzo dużym stężeniu może lekko pachnieć czosnkiem. Ma też bardzo „wybuchowy charakter”, a w powietrzu pali się niebieskawym płomieniem. Jest nieco lżejszy od powietrza (gęstość 0,967), przez co łatwo przenika przez ściany, stropy i warstwy ziemi. Kiedy tlenek węgla dostanie się już do naszych płuc, wiąże się z hemoglobiną i tworzy tzw. karboksyhemoglobinę. Ta nie może przenosić tlenu i zakłócony jest transport tlenu w organizmie. Przez to z kolei komórki naszego ciała, jak i cały organizm jest mocno niedotleniony. Najbardziej narażony jest ośrodkowy układ nerwowy i układ naczyniowo-sercowy. Konsekwencja tego jest najpierw senność, potem brak kontroli nad ciałem i człowiek zasypia, nie może się już ruszyć o własnych siłach. Wtedy może już liczyć tylko na czujność domowników.

Jak pomóc przy zatruciu tlenkiem węgla?
W przypadku zatrucia tlenkiem węgla należy:
• zapewnić dopływ świeżego czystego powietrza; w skrajnych przypadkach wybijając szyby w oknie,
• wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, jeśli nie stanowi to zagrożenia dla zdrowia osoby ratującej; w przypadku istnienia takiego zagrożenia pozostawić przeprowadzenie akcji służbom ratowniczym,
• wezwać służby ratownicze (pogotowie ratunkowe, PSP),
• jak najszybciej podać tlen,
• jeżeli osoba poszkodowana nie oddycha, ma zatrzymaną akcję serca, należy natychmiast zastosować sztuczne oddychanie np. metodą usta - usta oraz masaż serca,
• nie wolno wpadać w panikę, kiedy znajdziemy dziecko lub dorosłego z objawami zaburzenia świadomości w kuchni, łazience lub garażu; należy jak najszybciej przystąpić do udzielania pierwszej pomocy.

Co zrobić, aby uniknąć zaczadzenia?
W celu uniknięcia zaczadzenia należy:
• przeprowadzać kontrole techniczne, w tym sprawdzanie szczelności przewodów kominowych, ich systematyczne czyszczenie oraz sprawdzanie występowania dostatecznego ciągu powietrza,
• użytkować sprawne techniczne urządzenia, w których odbywa się proces spalania, zgodnie z instrukcją producenta,
• stosować urządzenia posiadające stosowne dopuszczenia w zakresie wprowadzenia do obrotu; w sytuacjach wątpliwych należy żądać okazania wystawionej przez producenta lub importera urządzenia tzw. deklaracji zgodności, tj. dokumentu zawierającego informacje o specyfikacji technicznej oraz przeznaczeniu i zakresie stosowania danego urządzenia,
• nie zaklejać i nie zasłaniać w inny sposób kratek wentylacyjnych,
• w przypadku wymiany okien na nowe, sprawdzić poprawność działania wentylacji, ponieważ nowe okna są najczęściej o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej stosowanych w budynku i mogą pogarszać wentylację,
• systematycznie sprawdzać ciąg powietrza, np. poprzez przykładanie kartki papieru do otworu bądź kratki wentylacyjnej; jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć do wyżej wspomnianego otworu lub kratki,
• często wietrzyć pomieszczenie, w których odbywa się proces spalania (kuchnie, łazienki wyposażone w termy gazowe), a najlepiej zapewnić, nawet niewielkie, rozszczelnienie okien,
• nie bagatelizować objawów duszności, bólów i zawrotów głowy, nudności, wymiotów, oszołomienia, osłabienia, przyspieszenia czynności serca i oddychania, gdyż mogą być sygnałem, że ulegamy zatruciu czadem; w takiej sytuacji należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie, w którym się znajdujemy i zasięgnąć porady lekarskiej.

Dbajmy o właściwą wentylację pomieszczeń, w których znajdują się urządzenia gazowe.
Co robić, aby uniknąć zagrożenia. To bardzo proste.
Przede wszystkim nie można zasłaniać kratek wentylacji grawitacyjnej, nie można zasłaniać kratek w drzwiach, a kupując drzwi do łazienek zwracać uwagę na właściwe drzwi z otworami wentylacyjnymi. Nie można również utrudniać wymiany i krążenia powietrza w pomieszczeniach, gdzie zachodzi spalanie i wentylacja, np. poprzez wieszanie prania. Należy kontrolować czy kratka wentylacyjna ma tzw. ciąg tzn. czy wyciąga powietrze z pomieszczenia - czasami gniazdo ptaka może utrudniać taki ciąg, czasami nieprofesjonalnie wykonany remont i cegły w przewodach wentylacyjnych zatykają otwory wentylacyjne.
Zwykłe wietrzenie mieszkania, nawet w okresie zimowym ma sens - trzeba dbać o dopływ świeżego powietrza mimo, że może to nieprzyjemne bo chłodne. Nie wolno uszczelniać za wszelką cenę pomieszczeń, w których pracują urządzenia takie jak piecyki gazowe, piece kaflowe, kominki itp.
Dbajmy o dobrą wentylację!!!!!!!!!

Kup czujkę
Warto w domu lub mieszkaniu zainstalować czujkę dymu oraz czujkę tlenku węgla. Podstawową funkcją czujki tlenku węgla jest wykrywanie czadu i generowanie sygnałów alarmowych w sytuacji wykrycia jego nadmiernego stężenia w powietrzu. Podnosi ona poziom bezpieczeństwa w pomieszczeniach, zmniejsza ryzyko zaczadzenia, pozwala na szybką reakcję w sytuacji zagrożenia życia. Tego typu czujki powinny znaleźć się w pokojach z kominkiem lub piecem kaflowym, w pomieszczeniach z kuchenkami gazowymi, w łazienkach z gazowymi podgrzewaczami wody, w kotłowniach, garażach, warsztatach. Czujka odpowiednio wcześnie zasygnalizuje niebezpieczeństwo, wydając bardzo głośny dźwięk. Nawet śpiącego sygnał ten potrafi obudzić i postawić na nogi. Mamy wtedy szansę na opuszczenie zagrożonego obszaru. Nie należy montować czujek przy oknie, kratkach, przewodach wentylacyjnych czy w miejscach zbyt zawilgoconych. Niewłaściwie dobrane ustawienie czujki może negatywnie wpłynąć na jej pracę i skuteczność. Zalecane umiejscowienie czujek, jak również lokalizacje, których należy unikać, znajdują się w instrukcjach dołączonych do ww. urządzeń.

Zebrał i opracował: mł. bryg. Szymon Sapieha